Kwantumfysica van 'bovenuit' bekeken

Kwantumfysica, kwantummechanica, kwantumwetenschappen

Meestal worden de termen "kwantumfysica" en "kwantummechanica" door elkaar gebruikt. De meningen wat nu precies kwantumfysica en wat nu kwantummechanica is, zijn trouwens verdeeld (1). Ik gebruik meestal de term "kwantumfysica".
Terloops: vroeger had ik een hekel aan mechanica. Ik heb dan ook geschreven:

Kwantummechanica heeft al evenveel met mechanica te maken
als een loodgieter met lood te maken heeft. (2)

Kwantumwetenschappen is ruimer, het bevat zowel de kwantumfysica-kwantummechanica als de kwantumbiolgie en andere.

De wereld staat op zijn kop

Kwantumfysica en 'de wereld op zijn kop'

Er bestond een tijdschrift onder de naam "MeNS". Eén van die nummers (4/2013) had als titel "Kwantummechanica, de wereld op zijn kop". Dit verwoordt een vrij algemene visie op kwantummechanica.
Deze uitspraak is eigenlijk niet zo duidelijk. Mijn eerste interpretatie was "kwantumfysica zet de wereld op zijn kop". Eigenlijk staat dit er niet.

De meningen over kwantumfysica zijn sterk verdeeld. Grofweg kan je de mensen die met kwantumfysica bezig zijn groeperen in

1. Kwantummechanica zet de wereld op zijn kop.
2. De wereld staat op zijn kop.
   Dank zij de kwantumfysica kunnen we achter deze verbeisterende waarheid komen.

1. Kwantumfysica zet de wereld op zijn kop

Omtrent de eerste visie bestaan heel wat hypothesen. Ze stoten echter allemaal op paradoxen, wat erop wijst dat er (nog) iets aan schort. Ik deel deze visie niet en ga hier dan ook niet op in (3).

2. De wereld staat zijn kop. Via de kwantumfysica komen hier achter

De tweede visie - de wereld staat op zijn kop - is ronduit verbeisterend. Niels Bohr, een van de grondleggers van de kwantumfysica (1885-1962), zei:

 Als de kwantummechanica u niet dooreengeschud heeft, 
heeft u ze nog niet begrepen.

De kwantumfysica is ronduit verbeisterend.

Even uitweiden: in het evangelie van Thomas (logion 2) staat:

Jezus heeft gezegd: 
Dat hij die zoekt 
niet ophoude met zoeken 
tot hij gevonden heeft 
en als hij gevonden zal hebben 
zal hij verbijsterd zijn 
en verbijsterd zijnde 
zal hij in verwondering opgaan 
en hij zal heersen over het Al. (4)

Dit is voor onze visie op kwantumfysica behoorlijk toepasselijk. Er is verbeistering, maar dit is niet het einde, daarna komt verwondering, en zelfs nog een stap verder (heersen over het Al).



De algemene visie is: de kwantumfysica - of kwantummechanica (5) - zet de wereld op zijn kop. Dit geeft goed weer hoe we naar kwantumfysica kijken. Deze visie stoot op tal van tegenstrijdigheden. Waarom? Omdat dit model - ons Westers materialistisch model - helemaal niet klopt. Diep innerlijk in onszelf weten we dit trouwens. Een voorbeeld: volgens het westerse, materialistische, model is de mens een machine die op een of andere manier bewustzijn produceert. Heel wat hedendaagse neurologen kijken er - anno maart 2020 - zo tegenaan. In de kwantumfysica leidt dit tot tal van paradoxen.

Dat er iets scheelt aan onze hypermaterialistische kijk op de wereld, dat is duidelijk. De dominante algemene visie vanuit de wetenschappen hieromtrent is: met een beetje bijschaven, een laagje cosmetica, lossen we dit wel op. Dit "laagje" cosmetica is vaak plamuren geworden, en nog is het niet genoeg. Dit is wat we "oude wetenschappen" kunnen noemen.
Een voorbeeld van een hypothese: er is niet één universum, maar er zijn meerdere universa. Ja, dat zou kunnen. Hoeveel zijn er dit dan? Volgens een bepaalde theorie zijn dit er x (een ééntje met x nullen erachter). Van al die universa is er maar één, het onze, dat we kunnen waarnemen. Dit lijkt mij wel heel erg twijfelachtig (en ook goedkoop: het zal wel zo zijn, en je kan het ongelijk niet bewijzen want je kunt het niet waarnemen).

Ondertussen ontstaan "nieuwe wetenschappen" die er fundamenteel anders tegenaan kijken. Er bestaat een alternatief dat helemaal geen tegenstrijdigheden kent, maar dit is ronduit verbijsterend. Niels Bohr, een van de grondleggers van de kwantumfysica, zei:

"Als de kwantummechanica u niet dooreengeschud heeft, 
heb je ze nog niet begrepen". 

Inderdaad, dit kan je wel zeggen. Waarom? Omdat het gans onze huidige kijk op de wereld van de kaart veegt.
De kwantumfysica laat zien, voor wie hiertoe bereid is, dat onze westers-materialistische visie helemaal fout zit. Je kunt uiteraard het licht van de zon ontkennen. Dit kan, maar vroeg of laat komt het nieuwe aan bod.
Het is dan ook niet niets. Een gelijkaardig voorbeeld: voor wie gans zijn leven ervan overtuigd is geweest dat de aarde plat is, is het verbeisterend om te ontdekken dat dit niet zo is.
Wat is dan deze nieuwe visie? In één zin gezegd: de basis van de wereld is niet materie, maar bewustzijn. Bewustzijn is niet ondergeschikt aan materie, maar materie ontstaat via bewustzijn. en het gaat nog verder (maar daar is meer dan een artikel voor nodig om dit uiteen te zetten).

Kwantumfysica zet niet de wereld op zijn kop, het zet de visie op wat de wereld nu eigenlijk is op zijn kop. De wereld is een verschijnsel, niet meer en niet minder. Verschijnsel is - naar mijn mening - een goede vertaling van het Sanskriet "maya". Maya wordt bijna altijd vertaald als "illusie". Dit roept enorm veel innerlijke weerstand op, beter niet doen. Terloops: waarom roept het idee "de wereld is niets anders dan illusie" zoveel innerlijke weerstand op? Omdat dit regelrecht ingaat tegen het bestaan van het ego. Misschien wel mooie, idealistische, theorie, maar indien het ego niet bestaat, kan dan een mens van vlees en bloed bestaan? Nee. Wij, de mens, is geen vlees en bloed maar we hebben wel een lichaam. Vertaal maya als verschijnsel en alles wordt terug duidelijk.

Voor wie de kwantumfysica ernstig neemt, is het duidelijk dat de wereld niets anders is dan een verschijnsel. Alle andere visies leiden tot tal van tegenstrijdigheden, ofwel tot, voor mij toch, totaal ongeloofwaardige, hypothesen. Eén van die hypothesen is dat er niet één universum bestaat, maar meerdere. Tot daar wil ik nog meegaan, maar wanneer je op dit model doorgaat kom je tot de conclusie dat er vele miljarden universa moeten zijn, waarvan we er slechts één kunnen waarnemen, het onze. Dit gaat mij te ver.

Balanceren tussen niet en wel gematerialiseerd

Voor wie wat beter thuis is in de kwantumfysica: het gaat over het ineenstorten van de kwantummogelijkheidsgolf. Hoe krijg je dat uitgelegd? Dit terzijde.

Een mooie vergelijking is die van de hond en zijn baasje. De hond mag vrij rondlopen, maar als hij een opdracht hoort, dan moet hij aan het werk en de opdrachten van zijn baasje opvolgen. Bij de opdracht x (6) mag de hond weer vrij rondlopen.

Bij een kwantummeting wordt dit: het bewustzijn is "de baas". Het geeft een opdracht en meteen volgt het kwantumobject (electron, foton, proton, …) de opdracht op. Concreet betekent dit dat het kwantumobject materialiseeert en dan ook eigenschappen krijgt, dit overeenkomstig het bewustzijn.
De opdracht y van hierboven is in de kwantumfysica niet van toepassing, direct na de materialisatie is het kwantumobject terug vrij. Vrij betekent hier: niet meer gematerialiseerd, uit 'de gevangenis van tijd en ruimte'.

We kunnen hier metafysisch op doorgaan. Er is 'Vrijheid', wat dit dan ook is, dit wat boven of buiten 'de gevangenis van tijd en ruimte' bevindt, en er is 'de wereld' die slechts beperkt vrij is, dit binnen de grenzen van tijd en ruimte.

In zowat alle religies bestaat er een vorm van gelaagdheid. In het x materialisme bestaat deze gelaagdheid niet, wat tal van paradoxen met zich meebrengt, dit zowel in als buiten de kwantumfysica.

In het hindoeïsme, en ook in de Kaballa, is deze gelaagdheid het best omschreven. In het hindoeïsme zijn er vier lagen waarbij de bovenste laag het ideeënlichaam (kosha) is en de onderste laag het fysieke lichaam, bij uitbreiding de materie.

De zon schijnt voor iedereen. Zij zegt niet: voor die crimineel schijn ik niet, die krijgt mijn zonlicht niet.